سرفرازی کردن

لغت نامه دهخدا

سرفرازی کردن. [ س َ ف َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) افتخار کردن :
ولیکن چو شه تیغبازی کند
سر تیغ او سرفرازی کند.
نظامی.
|| تکبر کردن. به خود بالیدن :
همه مردمی سرفرازی کند
سر آن شد که مردم نوازی کند.
نظامی.
سرفرازی مکن از کیسه پری
که بود کار فلک کیسه بری.
جامی.

فرهنگ فارسی

افتخار کردن . یا تکبر کردن . بخود بالیدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس