سرعت شاتر

دانشنامه عمومی

سرعت نوربند، سرعت شاتر یا زمان نوردهی ( به انگلیسی: Shutter speed ) فاصله زمانی ست که شاتر دوربین باز است و نور روی فیلم عکاسی ( در دوربین های غیر دیجیتالی ) یا حسگرهای الکترونیکی ( در دوربین های دیجیتالی ) اثر می کند. در واقع سرعت شاتر عامل کنترل کننده زمان ورود نور به دستگاه دوربین جهت ثبت یک تصویر است. این کنترل کننده اکثراً از یک صفحه پلاستیکی ساخته شده که با باز و بسته شدن مقدار نور را بر روی سنسور تصویر[ پانویس ۱] یا فیلم در دوربین های آنالوگ تنظیم می کند.
این صفحه با فشار دادن دکمه شاتر باز می شود و در تنظیم خودکار و بعد از اکتساب مقدار نور به مقدار کافی بسته می شود. زمانی که بیشتر با دوربین و کار با آن آشنا شوید صدای ناشی از این باز و بسته شدن ( کلیک ) را تشخیص می دهد و به واسطه شتاب یا کندی آن متوجه خواهید شد که چه میزان نوردهی برای ثبت یک تصویر نیاز خواهید داشت.
اغلب در نور کم زمان نوردهی بیشتر است. در عکس برداری از اشیا متحرک از زمان نوردهی کمتر اسفاده می شود.
زمان نوردهی بر حسب ثانیه سنجیده می شود. به عنوان مثال این زمان در هوای آفتابی یک هشت هزارم ( ۱/۸۰۰۰ ) ثانیه است. در بعضی از دوربین ها این زمان به صورت خودکار با توجه به نور محیط تنظیم می شود و در بعضی دیگر به صورت دستی از طریق صفحه مدرجی که روی دوربین تعبیه شده ( به انگلیسی: Dial ) . البته دوربین هایی هم هستند که هر دو قابلیت را دارند.
علامت اختصاری B نیز در بسیاری از دوربین ها بدین معناست که شاتر دوربین تا زمانی که عکاس دوباره دکمه شاتر را فشار دهد، باز خواهد ماند.
زمانی که شاتر دوربین در کمتر از ۶۰/۱ بسته می شود، اصطلاحاً آن را شاتر کند یا طولانی می نامند. در این حالت دوربین با نوردهی طولانی تصویر را ثبت می کند.
این اصطلاحی است که به سرعت شاتر بالای ۵۰۰/۱ داده می شود. در این حالت صفحه شاتر با سرعت زیاد باز و بسته می شود و به عکاس این امکان را می دهد که سوژه را ایستا و ثابت به ثبت برساند.
عکس سرعت شاترعکس سرعت شاترعکس سرعت شاترعکس سرعت شاترعکس سرعت شاترعکس سرعت شاتر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس