سرطعه

لغت نامه دهخدا

( سرطعة ) سرطعة. [ س َ طَ ع َ ] ( ع مص ) سخت دویدن از ترس و بیم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران