سرطراط

لغت نامه دهخدا

سرطراط. [ س ِ رِ ] ( ع اِ ) پالوده. ( غیاث ) ( منتهی الارب ). فالوذج. ( تحفه ٔحکیم مؤمن ) ( از اقرب الموارد ). || افروشه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خبیص. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران