سرطان حنجره

سرطان های حنجره ( به انگلیسی: Laryngeal cancers ) عمدتاً از نوع کارسینوم سلول های سنگفرشی بوده و منشأ آن ها از بافت پوششی حنجره است.
سرطان می تواند در هر قسمت از حنجره ایجاد شود. برای اهداف مرحله بندی، حنجره به سه منطقه تشریحی تقسیم می شود: گلوت ( تارهای صوتی حقیقی، کمیسورهای قدامی و خلفی ) . سوپراگلوت ( اپی گلوت، غضروف های کوزه ای و چین های آریپیگلوت و تارهای کاذب ) ؛ و ساب گلوت
بیشتر سرطان های حنجره از گلوت منشأ می گیرند و تومورهای فوق گلوت و تحت گلوت کمتر مشاهده می شوند.
سرطان حنجره ممکن است از طریق گسترش مستقیم به ساختارها و بافت های مجاور، متاستاز به گره های لنفاوی گردنی و اطراف موضع یا از طریق جریان خون گسترش یابد. شایعترین محل متاستازهای دور از موضع، ریه. سرطان حنجره در ۱۷۷٬۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۸ رخ داده است و منجر به ۹۴۸۰۰ مرگ ( افزایش از ۷۶۰۰۰ مرگ در سال 1990 ) . [ ۱] [ ۲] میزان بقای پنج ساله در ایالات متحده ۶۰٫۳٪ است. [ ۳]
علائم سرطان حنجره به اندازه و محل تومور بستگی دارد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:[ ۴] [ ۵]
• خشونت صدا یا سایر تغییرات صدا
• وجود تودهٔ غیرعادی در گردن
• گلودرد یا احساس گیر کردن چیزی در گلو
• سرفه مداوم
• صدای خس خس ناشی از تنگ شدن یا مسدود شدن مسیر تنفس
• بوی بد دهان
• گوش درد ( ناشی از درد ارجاعی )
• مشکل در بلعیدن
اثرات منفی پس از درمان می تواند شامل تغییر در شکل ظاهری، دشواری در غذا خوردن، خشکی دهان یا از دست دادن صدا باشد و ممکن است بیمار نیاز به یادگیری روش های جایگزین صحبت داشته باشد. [ ۶]
مهمترین عامل خطر برای سرطان حنجره سیگار کشیدن است. احتمال مرگ و میر ناشی از سرطان حنجره در افراد با مصرف شدید سیگار، ۲۰ برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری است. [ ۷] مصرف زیاد و مزمن الکل، نیز یک عامل خطر قابل توجه است. و مصرف همزمان الکل و دخانیات اثر هم افزایی دارد. سایر عوامل خطر گزارش شده شامل وضعیت ضعیف اقتصادی - اجتماعی، جنسیت مذکر و سن بیشتر از ۵۵ سال است.
قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند گرد و غبار چوب، دود و بخارات رنگ و برخی مواد شیمیایی مورد استفاده در فلزکاری، نفت و پتروشیمی، صنایع پلاستیک و صنایع نساجی[ ۸] نیز به عنوان یک عامل خطر برای سرطان حنجره شناخته می شود. عفونت های برخی از پاپیلوماویروس ها احتمال بروز سرطان حنجره را افزایش می دهند. [ ۹]