سرزمین های اشغال شده توسط اسرائیل، مناطقی هستند که اسرائیل در جریان جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ تسخیر و اشغال کرد. این لفظ امروزه به سرزمین های فلسطینی و بلندی های جولان اطلاق می شود، ولی در گذشته در اشاره به مناطقی که پیشتر در اشغال اسرائیل بوده، از جمله شبه جزیره سینا، و جنوب لبنان مورد استفاده قرار گرفته است. پیش از پیروزی اسرائیل در جنگ شش روزه، حکومت سرزمین های فلسطینی بین مصر و اردن تقسیم شده بود، اولی نوار غزه را به اشغال خود درآورده بود، و آخری کرانه باختری را ضمیمه خود کرده بود؛ شبه جزیره سینا و بلندی های جولان به ترتیب تحت حاکمیت مصر و سوریه قرار داشتند. واژهٔ مناطق اشغالی اولین بار در قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت، پس از جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ به کار رفت، که خواهان استقرار یک صلح پایدار و منصفانه در خاور میانه از طریق اعمال عقب نشینی قوای مسلح اسرائیلی از مناطق اشغالی در نبردهای اخیر و خاتمه همه ادعاها یا حالت های تجاوز و احترام به حق همه کشورهای منطقه برای زندگی در مرزهای به رسمیت شناخته شده و امن در صلح بود.
... [مشاهده متن کامل]
دیوان بین المللی دادگستری ( ICJ ) , مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و شورای امنیت سازمان ملل متحد همگی اسرائیل را برای این مناطق یک قدرت اشغالگر محسوب می کنند. ریچارد ای. فالک گزارشگر ویژه سازمان ملل «اشغالگری اسرائیل» را بی حرمتی به قوانین بین المللی خوانده است. دادگاه عالی اسرائیل حکم کرده که اسرائیل کرانه باختری را «تحت اشغال نظامی دارد». بنا بر گزارش ساسون، دیوان عالی اسرائیل با ترکیبی از قضات مختلف، مکرراً به مدت بیش از چهار دهه اظهار داشته که قوانین بین المللی به حضور اسرائیل در کرانه باختری اعمال می شود. به هر روی، کابینه های پیاپی اسرائیل از لفظ «مناطق مورد مناقشه» برای کرانه غربی استفاده کرده اند، و اسرائیل به طور مشابه اصرار می ورزد که کرانه باختری منطقه مورد مناقشه است، شورای امنیت سازمان ملل متحد اتحادیه اروپا، و شرق بیت المقدس را بخشی از کرانه غربی می دانند، موضوعی که اسرائیل آن را انکار می کند. اسرائیل شرق بیت المقدس را طبق قانون بیت المقدس ضمیمه خود کرده است.
پس از عقب نشینی یک جانبه نیروهای دفاعی اسرائیل از شبه جزیره سینا در ۱۹۸۲، به عنوان بخشی از معاهده صلح اسرائیل و مصر، این منطقه دیگر منطقه اشغالی شناخته نشد. اسرائیل به طور یک جانبه در سپتامبر ۲۰۰۵ از نوار غزه عقب نشینی و اظهار داشت که دیگر این منطقه را اشغال نکرده است اما اسرائیل تا سال ۲۰۰۹ به گزارش سازمان عفو بین الملل کنترل حریم هوایی غزه، آب محلی، برق و ارتباطات آن را در دست داشته و خروج و ورود کالا و مردم به صورت هوایی یا دریایی از غزه و مرز آن با مصر را کنترل می کند. همچنین حمله های کنترل شده در غزه از جمله دستگیری مردان تحت تعقیب یا عملیات هایی اصطلاحاً کشتارهای هدف گیری شده که در حملات هوایی حجم بالایی از غیرنظامیان نیز در آن گزارش شدند. اسرائیل همچنان از سوی سازمان ملل، آمریکا، بریتانیا و بسیاری از سازمانهای حقوق بشری در نوار غزه نیروی اشغالگر شناخته می شود. اسرائیل نیروی اشغالگر بودن در نوار غزه را رد می کند. ضمیمه شدن شرق اورشلیم در ۱۹۸۰ و بلندی های جولان در ۱۹۸۱، توسط هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است ( قطعنامه ۴۹۷ سازمان ملل ) .
... [مشاهده متن کامل]
دیوان بین المللی دادگستری ( ICJ ) , مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و شورای امنیت سازمان ملل متحد همگی اسرائیل را برای این مناطق یک قدرت اشغالگر محسوب می کنند. ریچارد ای. فالک گزارشگر ویژه سازمان ملل «اشغالگری اسرائیل» را بی حرمتی به قوانین بین المللی خوانده است. دادگاه عالی اسرائیل حکم کرده که اسرائیل کرانه باختری را «تحت اشغال نظامی دارد». بنا بر گزارش ساسون، دیوان عالی اسرائیل با ترکیبی از قضات مختلف، مکرراً به مدت بیش از چهار دهه اظهار داشته که قوانین بین المللی به حضور اسرائیل در کرانه باختری اعمال می شود. به هر روی، کابینه های پیاپی اسرائیل از لفظ «مناطق مورد مناقشه» برای کرانه غربی استفاده کرده اند، و اسرائیل به طور مشابه اصرار می ورزد که کرانه باختری منطقه مورد مناقشه است، شورای امنیت سازمان ملل متحد اتحادیه اروپا، و شرق بیت المقدس را بخشی از کرانه غربی می دانند، موضوعی که اسرائیل آن را انکار می کند. اسرائیل شرق بیت المقدس را طبق قانون بیت المقدس ضمیمه خود کرده است.
پس از عقب نشینی یک جانبه نیروهای دفاعی اسرائیل از شبه جزیره سینا در ۱۹۸۲، به عنوان بخشی از معاهده صلح اسرائیل و مصر، این منطقه دیگر منطقه اشغالی شناخته نشد. اسرائیل به طور یک جانبه در سپتامبر ۲۰۰۵ از نوار غزه عقب نشینی و اظهار داشت که دیگر این منطقه را اشغال نکرده است اما اسرائیل تا سال ۲۰۰۹ به گزارش سازمان عفو بین الملل کنترل حریم هوایی غزه، آب محلی، برق و ارتباطات آن را در دست داشته و خروج و ورود کالا و مردم به صورت هوایی یا دریایی از غزه و مرز آن با مصر را کنترل می کند. همچنین حمله های کنترل شده در غزه از جمله دستگیری مردان تحت تعقیب یا عملیات هایی اصطلاحاً کشتارهای هدف گیری شده که در حملات هوایی حجم بالایی از غیرنظامیان نیز در آن گزارش شدند. اسرائیل همچنان از سوی سازمان ملل، آمریکا، بریتانیا و بسیاری از سازمانهای حقوق بشری در نوار غزه نیروی اشغالگر شناخته می شود. اسرائیل نیروی اشغالگر بودن در نوار غزه را رد می کند. ضمیمه شدن شرق اورشلیم در ۱۹۸۰ و بلندی های جولان در ۱۹۸۱، توسط هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است ( قطعنامه ۴۹۷ سازمان ملل ) .
