سرزمین ایلینوی ( فرانسوی: Pays des Illinois ؛ ت. ت. '"land of the Illinois ( plural ) "' مردم ایلینوی ) — گاهی اوقات به عنوان لوئیزیانا بالا ( اشاره فرانسوی: Haute - Louisiane ؛ اسپانیایی: Alta Luisiana ) — منطقه وسیعی از فرانسه جدید بود که در دهه ۱۶۰۰ در منطقه غرب غربی ایالات متحده مورد ادعا قرار گرفت. در حالی که این اسامی عموماً به کل حوزه آبخیز رودخانه می سی سی پی اشاره می کردند، شهرک های مستعمره فرانسه در امتداد رودخانه های می سی سی پی و ایلینوی در محل کنونی ایالاتایلینوی و میسوری متمرکز شده بودند با پاسگاه هایی ایندیانا. در سال ۱۶۷۳ از سفر اکتشافی از گرین بی به رودخانه آرکانزاس توسط فرانسوی کانادایی هایی بنام های لوئیس جولیت و ژاک مارکت، منطقه توسط فرانسه مورد ادعا قرار گرفت. این در درجه اول از Pays d'en Haut در زمینه تجارت خز حل و فصل شد. با گذشت زمان، تجارت خز تعدادی از فرانسوی زبان ها را به مناطق کوهستانی راکی، به ویژه در امتداد شاخه های دره وسیع رودخانه میسوری کشاند. نام فرانسوی، Pays des Ilinois، به معنی "سرزمین ایلینوی " است و اشاره ای به کنفدراسیون ایلینوی ، گروهی از اقوام بومی آلگونکی است.
تا سال ۱۷۱۷، ایالت ایلینوی توسط استان فرانسه کانادا ( فرانسه نو ) اداره می شد، اما به دستور پادشاه لوئی پانزدهم، ایالت ایلینوی به استان فرانسه لوئیزیانا ضمیمه شد، با این که مرز اداری شمال شرقی تا حدودی مبهم در بالای رود ایلینوی یا نزدیک آن قرار داشت. بنابراین قلمرو به "لوئیزیانای فوقانی" معروف شد. در اواسط قرن هجدهم ، شهرکهای اصلی شامل کاهوکیا ، کاسکاسکیا ، شارتر ، سنت فیلیپ و پریری دو روچر ، همه در سمت شرقی می سی سی پی در ایلینوی کنونی بودند. و سینت جنویو روی رودخانه میسوری ، و همچنین فورت وینسنس در ایندیانای کنونی. [ ۵]
در نتیجه شکست فرانسه در جنگ فرانسه و سرخپوستان در ۱۷۶۴، ایالت ایلینوی در شرق رودخانه می سی سی پی به انگلیسی ها واگذار شد و بخشی از استان کبک بریتانیا شد. زمین غرب رودخانه ( لوئیزیانا ) به اسپانیایی ها واگذار شد.
در طول انقلاب آمریکا، جورج راجرز کلارک ویرجینیا، رهبری مبارزات ایلینوی علیه انگلیسی ها را بر عهده داشت. ایالت ایلینوی در شرق رودخانه می سی سی پی به همراه قسمت وسیعی از آن زمان در ایالت اوهایو، بخشی از شهرستان ایلینوی، ویرجینیا شد، که برمبنای حق فتح آن ادعا شده بود. این شهرستان در سال ۱۷۸۲ لغو شد. در سال ۱۷۸۴، ویرجینیا ادعاهای خود را واگذار کرد. بخشی از این منطقه در قلمرو شمال غربی ایالات متحده ادغام شد. این نام بین سالهای ۱۸۰۹ تا ۱۸۱۸ به عنوان قلمرو ایلینوی و بعد از پذیرش آن در اتحادیه در ۱۸۱۸ به عنوان ایالت ایلینوی ادامه یافت. بخش باقی مانده ایالت ایلینوی در غرب می سی سی پی توسط ایالات متحده در خرید لوئیزیانا در سال ۱۸۰۳ خریداری شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتا سال ۱۷۱۷، ایالت ایلینوی توسط استان فرانسه کانادا ( فرانسه نو ) اداره می شد، اما به دستور پادشاه لوئی پانزدهم، ایالت ایلینوی به استان فرانسه لوئیزیانا ضمیمه شد، با این که مرز اداری شمال شرقی تا حدودی مبهم در بالای رود ایلینوی یا نزدیک آن قرار داشت. بنابراین قلمرو به "لوئیزیانای فوقانی" معروف شد. در اواسط قرن هجدهم ، شهرکهای اصلی شامل کاهوکیا ، کاسکاسکیا ، شارتر ، سنت فیلیپ و پریری دو روچر ، همه در سمت شرقی می سی سی پی در ایلینوی کنونی بودند. و سینت جنویو روی رودخانه میسوری ، و همچنین فورت وینسنس در ایندیانای کنونی. [ ۵]
در نتیجه شکست فرانسه در جنگ فرانسه و سرخپوستان در ۱۷۶۴، ایالت ایلینوی در شرق رودخانه می سی سی پی به انگلیسی ها واگذار شد و بخشی از استان کبک بریتانیا شد. زمین غرب رودخانه ( لوئیزیانا ) به اسپانیایی ها واگذار شد.
در طول انقلاب آمریکا، جورج راجرز کلارک ویرجینیا، رهبری مبارزات ایلینوی علیه انگلیسی ها را بر عهده داشت. ایالت ایلینوی در شرق رودخانه می سی سی پی به همراه قسمت وسیعی از آن زمان در ایالت اوهایو، بخشی از شهرستان ایلینوی، ویرجینیا شد، که برمبنای حق فتح آن ادعا شده بود. این شهرستان در سال ۱۷۸۲ لغو شد. در سال ۱۷۸۴، ویرجینیا ادعاهای خود را واگذار کرد. بخشی از این منطقه در قلمرو شمال غربی ایالات متحده ادغام شد. این نام بین سالهای ۱۸۰۹ تا ۱۸۱۸ به عنوان قلمرو ایلینوی و بعد از پذیرش آن در اتحادیه در ۱۸۱۸ به عنوان ایالت ایلینوی ادامه یافت. بخش باقی مانده ایالت ایلینوی در غرب می سی سی پی توسط ایالات متحده در خرید لوئیزیانا در سال ۱۸۰۳ خریداری شد.
wiki: سرزمین ایلینوی