سردره ٔ خوار

لغت نامه دهخدا

سردره خوار. [ س َ دَ رِ ی ِ خوا / خا ] ( اِخ ) محلی میان ایوان کی تا قشلاق گرمسار. رجوع به ترکیب سردره خوار ذیل خوار و ایران باستان ج 1 ص 207 و ج 3 ص 2218 شود.

پیشنهاد کاربران