سرداور

/sardAvar/

لغت نامه دهخدا

سرداور. [ س َ وَ ] ( اِ مرکب ) حَکَم مشترک. ( فرهنگستان ).

داور، حکم، کسی ا جانب دویاچندتن به داوری پردازد
( صفت ) داور سوم است که طرفین دعوی مشترکا او را تعیین کنند حکم مشترک .

( ~ . وَ ) (ص مر. اِمر. ) داور سوم است که طرفین دعوی مشترکاً او را تعیین می کنند، حکم مشترک .

کسی که از طرف دو یا چند تن به داوری انتخاب شود، داور، حکم.

حکم

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید