سردار محیی، عبدالحسین خان رشتی ( ـ۱۳۳۹ق)
(یا: معزالسلطان) شورشی ایرانی و از رهبران انقلابی گیلان در اواخر دورۀ قاجاریه. فرزند حاجی کاظم وَکیل الرّعایا بود که در ۱۳۲۶ ق به اتفاق یپرم خان ارمنی در گیلان بر ضد استبداد محمدعلی شاه قاجار قیام کرد و آقا بالاخان سردار افخم، حاکم رشت، را کشت و سپس راهی تهران شد. پس از فتح تهران (۱۳۲۷ ق) به اعتدالیون پیوست و «سردار محیی» لقب گرفت. در ۱۳۲۹ق به دستور ناصرالملک به قم تبعید شد. در ۱۳۳۲ ق به حکومت کردستان رسید ولی اهالی کردستان خواستار برکناری او شدند.
(یا: معزالسلطان) شورشی ایرانی و از رهبران انقلابی گیلان در اواخر دورۀ قاجاریه. فرزند حاجی کاظم وَکیل الرّعایا بود که در ۱۳۲۶ ق به اتفاق یپرم خان ارمنی در گیلان بر ضد استبداد محمدعلی شاه قاجار قیام کرد و آقا بالاخان سردار افخم، حاکم رشت، را کشت و سپس راهی تهران شد. پس از فتح تهران (۱۳۲۷ ق) به اعتدالیون پیوست و «سردار محیی» لقب گرفت. در ۱۳۲۹ق به دستور ناصرالملک به قم تبعید شد. در ۱۳۳۲ ق به حکومت کردستان رسید ولی اهالی کردستان خواستار برکناری او شدند.