سردابیه.[ س َ بی ی َ ] ( اِخ ) طایفه ای از غلات دوازده امامیان که منتظر خروج مهدی هستند از سردابی که در ری است و هر بامداد جمعه پس از نماز اسبی لگام کرده بدانجا برند و سه بار گویند یا امام بسم اﷲ. ( یادداشت مؤلف ).
