سرخیو اگوئرو

سرخیو آگوئرو. سرخیو لئونل آگوئرو دل کاستیو ( به اسپانیایی: Sergio Leonel Agüero del Castillo ؛ زادهٔ ۲ ژوئن ۱۹۸۸ ) بازیکن سابق[ ۵] فوتبال اهل آرژانتین است. البته او ترجیح می داد لقب «KUN» پشت پیراهنش نقش ببندد زیرا این لقب را پدربزرگش به هنگام کودکی و از روی یک شخصیت کارتونی به وی داده بوده است. [ ۶] آگوئرو سابقه بازی برای باشگاه منچستر سیتی، اتلتیکو مادرید، بارسلونا، اتلتیکو ایندپندینته را دارد. او بهترین گلزن تاریخ باشگاه فوتبال منچسترسیتی محسوب می شود. او یکی از بهترین بایکنان فوتبال بوده است و به او لقب اسطوره منچستر سیتی را داده بودند . وی در تیم ملی فوتبال آرژانتین بازی می کرد و بعد از لیونل مسی و گابریل باتیستوتا سومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی فوتبال آرژانتین است. آگوئرو به دلیل مشکلات قلبی در دسامبر ۲۰۲۱ برای همیشه از فوتبال کناره گیری کرد. البته در مارس ۲۰۲۳، او بهمراه چندی از بازیکنان فوتبال جهان ( مانند رونالدینیو ) ، در راه ایده ی جرارد پیکه، بازیکن سابقی که برای بارسلونا بازی می کرد و بازیکنان قدیمی را در نیوکمپ، باشگاه خانگی بارسلونا جمع می کرد دوباره پا به توپ زد و در چشم جهانیان ظاهر شد . آگوئرو یکی از بهترین مهاجم ها و یکی از بهترین گل زن ها بود [ ۷]
سرخیو در یک خانواده متوسط در جنوب بوینس آیرس به دنیا آمد و تنها ۸ سال داشت که پدرش او را به مدرسه ایندیپندنته معرفی کرد. او به تیم زیر ۱۱ ساله های این باشگاه راه یافت و با این تیم قهرمان زیر ۱۱ ساله های آرژانتین شد. اولین بازی رسمی خود را برای تیم بزرگسالان ایندیپندنته در سن ۱۶ سالگی انجام داد و جوانترین بازیکن تاریخ باشگاه لقب گرفت.
از باشگاه هایی گه آگوئرو در آنها بازی کرده می توان به باشگاه فوتبال ایندپندینته، باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید و باشگاه فوتبال منچستر سیتی و بارسلونا اشاره کرد.
آگوئرو در سال ۲۰۰۵ ( ۱۷ سالگی ) بهترین بازیکن و گلزن ایندیپندنته بود و در همین سن جایزه بهترین بازیکن لیگ را از آن خود کرد. تابستان ۲۰۰۵ برای شرکت در جام جهانی جوانان به تیم ملی دعوت شد که به گفته خودش مهمترین اتفاق زندگیش را تجربه کرد. در این جام در کنار لیونل مسی توانست قهرمانی جهان را به دست آورد.
پس از درخشش در جام جهانی جوانان مورد توجه بسیاری از باشگاه های اروپایی از جمله چلسی و اتلتیکو مادرید قرار گرفت که سرانجام این تیم اتلتیکو مادرید بود که با پرداخت مبلغ هنگفتی توانست این بازیکن جوان را به خدمت بگیرد. طی یک فصل حضور در اتلتیکو مادرید و با وجود مصدومیت های مکرر کوتاه مدت توانست ۷ گل بزند و بعد از تورس دومین گلزن تیمش باشد. وی در سال ۲۰۰۷ بار دیگر به تیم جوانان آرژانتین دعوت شد و با درخشش در این مسابقات تمام افتخارات ممکن از قبیل قهرمانی و جایزه بهترین بازیکن و گلزن این مسابقات را از آن خود کرد.