سرخوش، ابراهیم (تهران ۱۲۹۰ـ همان جا ۱۳۶۰ش)
سرخوش، ابراهیم
نوازندۀ تار و آهنگ ساز ایرانی. نواختن تنبک و تار را نزد پدرش آموخت که از موسیقی دانان گمنام یهودی بود و نواختن ویولُن و پیانو را بعدها فرا گرفت. از سال های ۱۳۲۰ با رادیو تهران همکاری کرد و آهنگ های متعددی ساخت؛ گاه نیز تک نوازی تار می کرد. در سال های ۱۳۳۰ نیز یک دوره صفحات گرامافون با تار و ارکستر از او ضبط شده است. روش نوازندگی اش دنباله سنت تارنوازی یهودیان ایران و دارای ویژگی های خاص در صدادهی ساز، جمله پردازی و مضراب نوازی است. سرخوش در دو آلبوم ردیف آوازی موسیقی ایران، خواننده را با تار همراهی کرده است.
سرخوش، ابراهیم
نوازندۀ تار و آهنگ ساز ایرانی. نواختن تنبک و تار را نزد پدرش آموخت که از موسیقی دانان گمنام یهودی بود و نواختن ویولُن و پیانو را بعدها فرا گرفت. از سال های ۱۳۲۰ با رادیو تهران همکاری کرد و آهنگ های متعددی ساخت؛ گاه نیز تک نوازی تار می کرد. در سال های ۱۳۳۰ نیز یک دوره صفحات گرامافون با تار و ارکستر از او ضبط شده است. روش نوازندگی اش دنباله سنت تارنوازی یهودیان ایران و دارای ویژگی های خاص در صدادهی ساز، جمله پردازی و مضراب نوازی است. سرخوش در دو آلبوم ردیف آوازی موسیقی ایران، خواننده را با تار همراهی کرده است.