سرخرگ های روده ای

سرخرگ های روده ای ( انگلیسی: Intestinal arteries ) شاخه های متعددی از رگ ها هستند که از سرخرگ روده بندی بالایی ( شریان مزانتریک فوقانی ) و از انتهای سرخرگ لوزالمعدی دوازدهه ای پایینی ( شریان پانکراتیکودئودنال تحتانی ) جدا می شوند.
به سرخرگ های روده ای، سرخرگ های تهی روده ای و درازروده ای ( شریان های ژژونال و ایلئال ) هم گفته اند.
سرخرگ های روده ای، تهی روده ( ژژونوم ) و بخش اعظم درازروده ( ایلئوم ) را تغذیه می کنند. این شاخه ها با جدا شدن از تنه اصلی شریان، از بین دو لایه مزانتر عبور کرده و در مسیر خود به خارج جهت خونرسانی روده کوچک، کمانه و قوس های آناستوموزی را تشکیل می دهند. تعداد قوس های شریانی با حرکت به سمت بخش های دیستال روده افزایش میابد. در محل تهی روده ممکن است یک یا دو قوس شریانی وجود داشته باشد که با حرکت به سمت ناحیه درازروده، تعداد این قوس ها مرتباً افزایش می یابد. عروق مستقیم ( vasa recta ) از قوس های انتهایی خارج می شوند که تغذیه عروقی مستقیم و نهایی دیواره های روده باریک را فراهم می کنند. عروق مستقیم تغذیه کننده تهی روده معمولاً باریک و نزدیک به هم هستند و در مزانتر پنجره های باریک قابل مشاهده ایی را ایجاد می کنند. عروق مستقیم تغذیه کننده درازروده عموماً کوتاه و جدا از هم بوده که پنجره هایی کوتاه و پهن می سازند.