سرخانه

سَرْخانِه
از اصطلاحات موسیقی قدیم ایران. نام بیتی که در آخر خانه ها (بیوت) برخی تصانیف تکرار می شده است. همچنین به معنای آواز بلند است هم چنان که میان خانه آواز متوسط است. نیز یکی از قسمت های تصانیف قدیم که از آن به منزلۀ جملۀ ترجیع یا به اصطلاح امروزی تِم بازگشت می توان یاد کرد.