سرخ پوستان ایالات متحده آمریکا. سرخ پوستان بومی ایالات متحده آمریکا ( به انگلیسی: Native Americans ) که در ابتدا به آنان هندی های آمریکا ( American Indians ) نیز گفته می شد، بومیان قدیمی کشور آمریکا هستند که امروزه به صورت اقلّیتی در میان جمعیت مهاجر بعدی به سر می برند. این اقوام به گروه های بومی آمریکای شمالی تعلق دارند و به زبان های گوناگونی گویش می کنند. برخی هنوز به سنّت های قدیمی قومی خود پایبند مانده و برخی زیر فشار همسان سازی، با فرهنگ مدرن آمریکایی خو گرفته اند.
جمعیت کل تمام قبایل مختلف امروزه حدود ۲٫۵ میلیون نفر تخمین زده می شود. [ ۳]
اقوام سرخپوست آمریکای شمالی از بازماندگان گروه هایی هستند که در حدود بیست هزار سال پیش از میلاد از نواحی سرد شمال سیبری گذشته و به قاره جدید وارد شده بودند. برخلاف ساکنان مزوآمریکا و نواحی متمدن آمریکای مرکزی و جنوبی، سرخپوستان آمریکای شمالی چندان متمدن نبوده و حالتی نیمه بدوی داشتند. بیشتر اطلاعاتی که امروزه از گذشته سرخپوستان ساکن در ایالات متحده داریم از گزارش های اروپاییان بدست آمده است. برخورد میان اروپاییان تازه وارد و ساکنان قدیمی در سرزمین آمریکا، بحران ها و تضادهایی به وجود آورد که تا مدت ها به صورت جنگ و کینه ادامه پیدا کرد.
کریستوف کلمب پنداشته بود که سرخ پوستان آمریکای مرکزی، هندی هستند. از این رو امروزه در بیشتر زبان های اروپایی بومیان قاره آمریکا را هندی ( به انگلیسی: Indian ) می خوانند. [ ۴] پس از ورود اروپاییان، سرخ پوستان آمریکایی با بیماری های همه گیر[ نیازمند منبع] ، نابودی فرهنگ[ ۵] و از دست رفتن خاک روبرو شدند. برخی قبایل سرخ پوستان به مدت دو قرن در بردگی سفیدپوستان بودند، [ ۶] و برخی دیگر در جنگ ها و پاکسازی های قومی همانند کشتار ووندد نی به نابودی کشانده شدند.
در سال ۱۸۳۰ اندرو جکسون دستوری صادر کرد که به نام قانون سرخ پوست زدایی ( به انگلیسی: Indian Removal Act ) مشهور گشت. بر اساس این دستور، سرخ پوستان از زمین های خود واقع در شرق آمریکا به سمت زمین های بایر واقع در غرب رود میسیسیپی مهاجرت داده شدند. مهاجرت بزرگ قوم چروکی در سال ۱۸۳۸ از جورجیا به سمت غرب، از همین گونه مهاجرت های دولتی بود که به «رد اشک ها» ( به انگلیسی: Trail of tears ) شهرت پیدا کرد. در این سفر ۲۰۰۰ کیلومتری، ۴۰۰۰ سرخ پوست جان خود را از دست دادند. این سرخ پوستان به زمین های مخصوصی در غرب آمریکا مهاجرت داده شدند که امروزه به زمین های رزرویشن ( به انگلیسی: reservation ) یا اختصاصی معروفند. این زمین ها در سال ۱۸۳۴ و به دستور کنگره آمریکا برای سرخ پوستان در نظر گرفته شدند. سرخپوستان در جنگ های داخلی آمریکا از مبارزان فعال بودند. پس از پایان این دوره از جنگ ها و آزادی سیاهپوستان در آمریکا، سیاست همسان سازی علیه سرخپوستانی که به امید پایان تنش وارد جنگ شده بودند آغاز شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجمعیت کل تمام قبایل مختلف امروزه حدود ۲٫۵ میلیون نفر تخمین زده می شود. [ ۳]
اقوام سرخپوست آمریکای شمالی از بازماندگان گروه هایی هستند که در حدود بیست هزار سال پیش از میلاد از نواحی سرد شمال سیبری گذشته و به قاره جدید وارد شده بودند. برخلاف ساکنان مزوآمریکا و نواحی متمدن آمریکای مرکزی و جنوبی، سرخپوستان آمریکای شمالی چندان متمدن نبوده و حالتی نیمه بدوی داشتند. بیشتر اطلاعاتی که امروزه از گذشته سرخپوستان ساکن در ایالات متحده داریم از گزارش های اروپاییان بدست آمده است. برخورد میان اروپاییان تازه وارد و ساکنان قدیمی در سرزمین آمریکا، بحران ها و تضادهایی به وجود آورد که تا مدت ها به صورت جنگ و کینه ادامه پیدا کرد.
کریستوف کلمب پنداشته بود که سرخ پوستان آمریکای مرکزی، هندی هستند. از این رو امروزه در بیشتر زبان های اروپایی بومیان قاره آمریکا را هندی ( به انگلیسی: Indian ) می خوانند. [ ۴] پس از ورود اروپاییان، سرخ پوستان آمریکایی با بیماری های همه گیر[ نیازمند منبع] ، نابودی فرهنگ[ ۵] و از دست رفتن خاک روبرو شدند. برخی قبایل سرخ پوستان به مدت دو قرن در بردگی سفیدپوستان بودند، [ ۶] و برخی دیگر در جنگ ها و پاکسازی های قومی همانند کشتار ووندد نی به نابودی کشانده شدند.
در سال ۱۸۳۰ اندرو جکسون دستوری صادر کرد که به نام قانون سرخ پوست زدایی ( به انگلیسی: Indian Removal Act ) مشهور گشت. بر اساس این دستور، سرخ پوستان از زمین های خود واقع در شرق آمریکا به سمت زمین های بایر واقع در غرب رود میسیسیپی مهاجرت داده شدند. مهاجرت بزرگ قوم چروکی در سال ۱۸۳۸ از جورجیا به سمت غرب، از همین گونه مهاجرت های دولتی بود که به «رد اشک ها» ( به انگلیسی: Trail of tears ) شهرت پیدا کرد. در این سفر ۲۰۰۰ کیلومتری، ۴۰۰۰ سرخ پوست جان خود را از دست دادند. این سرخ پوستان به زمین های مخصوصی در غرب آمریکا مهاجرت داده شدند که امروزه به زمین های رزرویشن ( به انگلیسی: reservation ) یا اختصاصی معروفند. این زمین ها در سال ۱۸۳۴ و به دستور کنگره آمریکا برای سرخ پوستان در نظر گرفته شدند. سرخپوستان در جنگ های داخلی آمریکا از مبارزان فعال بودند. پس از پایان این دوره از جنگ ها و آزادی سیاهپوستان در آمریکا، سیاست همسان سازی علیه سرخپوستانی که به امید پایان تنش وارد جنگ شده بودند آغاز شد.
