سُرخ، مرحلۀ فرهنگی
(یا: فاز سُرخ) در ادبیات باستان شناسی ایران معرف آخرین مرحله از مراحل تکامل روستانشینی در عصر نوسنگی در دشت دِهلُران. ویژگی فاز سرخ تنوع گونه های سفال پوک با خمیرمایۀ کاه است. اساس اقتصاد در فاز سرخ کشاورزی و دامداری بوده و سفالگری یک فعالیت اقتصادی و تولیدی محسوب نمی شود. معماری فاز سرخ به ساخت کلبه های ساده گلی با شالودۀ سنگی محدود است. ارتباط ساکنان دشت دهلران با ساکنان بین النهرین شرقی در فاز سرخ بیشتر شد. فاز سرخ از کاوش های تپۀ علی کش و چُغا سِفید شناخته شده است.
(یا: فاز سُرخ) در ادبیات باستان شناسی ایران معرف آخرین مرحله از مراحل تکامل روستانشینی در عصر نوسنگی در دشت دِهلُران. ویژگی فاز سرخ تنوع گونه های سفال پوک با خمیرمایۀ کاه است. اساس اقتصاد در فاز سرخ کشاورزی و دامداری بوده و سفالگری یک فعالیت اقتصادی و تولیدی محسوب نمی شود. معماری فاز سرخ به ساخت کلبه های ساده گلی با شالودۀ سنگی محدود است. ارتباط ساکنان دشت دهلران با ساکنان بین النهرین شرقی در فاز سرخ بیشتر شد. فاز سرخ از کاوش های تپۀ علی کش و چُغا سِفید شناخته شده است.
wikijoo: سرخ،_مرحله_فرهنگی