سرخ شبان. [ س ُ ش َ ] ( اِخ ) در کتب فارسی خاصه جاماسپ نامه نام موسی کلیم اﷲ است و گوید سرخ شبان باهودار و باهو به موحده بمعنی چوب دستی و عصا است و همانا رنگ چهره آن حضرت حمرت داشته :
باهو چو شبان وادی ایمن
نشگفت که اژدها کنی باهو.؟ ( از انجمن آرای ناصری ) ( از آنندراج ).