سرحساب. [ س َ ح ِ ] ( ص مرکب ) آگاه و خبردار. ( غیاث ). کنایه از واقف و خبردار. ( آنندراج ). و با بودن و شدن مرکب شود : روز شمار کی شود از خویش سرحساب هر کس خراب باده سرجوش کاکل است.
میر معز فطرت ( از آنندراج ).
سرحساب از کار بودن سرنوشت من بس است هست از آیینه جوهر خط پیشانیم.