سَرحان، عبدِل (۱۹۵۰)
شاعر و داستان نویس فرانسوی زبان مراکشی. در دانشگاه رباط به تحصیل پرداخت و با ارائۀ پایان نامه ای دربارۀ جنسیت نزد جوانان مراکشی در فرهنگ سنتی کشورش دانشنامۀ دکتری گرفت. در سه رمانی که نوشته است مسائل جنسی و عقده های ناشی از آن را مطرح می کند. در مَسعوده (۱۹۸۳) زندگی ویران شدۀ کودکی را در سیطرۀ پدری زورگو بازمی گوید. در بچه های کوچۀ تنگ از سقوط نوجوانان به دست بزرگسالان حکایت می کند و در آفتاب سیاه (۱۹۲۲) از انسانیت زدایی توده ها از سوی دولت و تبدیل امید به تباهی سخن می راند. دیدگاه سرحان در آثارش همواره تیره و اعتراضاتش شدیداللحن است.
شاعر و داستان نویس فرانسوی زبان مراکشی. در دانشگاه رباط به تحصیل پرداخت و با ارائۀ پایان نامه ای دربارۀ جنسیت نزد جوانان مراکشی در فرهنگ سنتی کشورش دانشنامۀ دکتری گرفت. در سه رمانی که نوشته است مسائل جنسی و عقده های ناشی از آن را مطرح می کند. در مَسعوده (۱۹۸۳) زندگی ویران شدۀ کودکی را در سیطرۀ پدری زورگو بازمی گوید. در بچه های کوچۀ تنگ از سقوط نوجوانان به دست بزرگسالان حکایت می کند و در آفتاب سیاه (۱۹۲۲) از انسانیت زدایی توده ها از سوی دولت و تبدیل امید به تباهی سخن می راند. دیدگاه سرحان در آثارش همواره تیره و اعتراضاتش شدیداللحن است.
wikijoo: سرحان،_عبدل_(۱۹۵۰)