سرجو کوربوچی ( ایتالیایی: Sergio Corbucci; ۶ دسامبر ۱۹۲۶ – ۱ دسامبر ۱۹۹۰ ) کارگردان، فیلم نامه نویس، و تهیه کننده اهل ایتالیا بود. او برادر بزرگ برونو کوربوچی کارگردان و فیلمنامه نویس است.
کوربوچی در رم زاده شد. او حرفه خود را با کارگردانی فیلم های تقریباً ارزان قیمت تاریخی که کپی برداری از فیلم های تاریخی بزرگی چون اسپارتاکوس بودند آغاز کرد. در میان نخستین فیلم های وسترن اسپاگتی او می توان فیلم های قتل عام در گراند کانیون ( ۱۹۶۴ ) ( که او با همکاری آلبرت باند تحت نام مستعار استنلی کوربت ساخته بود ) ، به علاوه قاضی مینه سوتا ( ۱۹۶۵ ) که به صورت انفرادی کارگردانی کرده بود را پیدا کرد. نخستین موفقیت تجاری کوربوچی با ژانر وسترن اسپاگتی و فیلم جانگو بود با بازی فرانکو نرو که هنرپیشه اول برخی فیلم هایش بود. او بعدها با فرانکو نرو در در دو فیلم دیگر در این ژانر همکاری کرد. فیلم مزدور ( ۱۹۶۸ ) جایی که نرو نقش سرگی کوالسکی را که یک مزدور لهستانی بود و همچنین بازیگرانی چون تونی موزانته، جک پالانس و جووانا رالی در آن بازی می کردند به علاوه فیلم همکاری در قتل را در سال ۱۹۷۰ و آخرین این سه گانه را که فیلم انقلاب مکزیک بود کارگردانی کرد. پس از جنکو، کوربوچی فیلم های وسترن اسپاگتی بسیاری ساخت که او را موفق ترین کارگردان ایتالیایی این ژانر پس از سرجو لئونه و پرکارترین کارگردانان ایتالیا کرد. از مشهورترین فیلم هایش می توان به سکوت بزرگ، یک وسترن مخوف و تاریک با ابزی، یک قهرمان دارای اختلال گفتاری و یک آدم شریر سایکوپاتی نام برد. فیلم در بعضی کشورها به خاطر خشنونت بیش از اندازه اش ممنوع شد.
• برده ( ۱۹۶۲ )
• قاضی مینه سوتا ( ۱۹۶۵ )
• جانگو ( ۱۹۶۶ )
• مردی که می خندد ( ۱۹۶۶ )
• رینگو و تپانچه طلاییش ( ۱۹۶۶ )
• هدف متحرک ( ۱۹۶۷ )
• انسانهای بی رحم ( ۱۹۶۷ )
• سرباز حرفه ای ( ۱۹۶۸ )
• سکوت بزرگ ( ۱۹۶۸ )
• حرفه ای ها ( ۱۹۶۹ )
• همکاری در قتل ( ۱۹۷۰ )
• راهزنان ( ۱۹۷۲ )
• در میانه این انقلاب من چه کار می کنم؟ ( ۱۹۷۲ )
• هیولا ( ۱۹۷۴ )
• سفید، زرد، و سیاه ( ۱۹۷۵ )
• بلوف ( ۱۹۷۶ )
• آقای رابینسون ( ۱۹۷۵ )
• نشان تو چیست؟ ( ۱۹۷۵ )
• فردها و زوج ها ( ۱۹۷۸ )
• رمز و راز ناپلی ( ۱۹۷۸ )
• قمار برای بالاترین خطر ( ۱۹۷۸ )
• دارم یه قایق تفریحی می گیرم ( ۱۹۸۰ )
• سوپرپلیس ( ۱۹۸۰ )
• دوست یک گنج است ( ۱۹۸۱ )
• ریمینی ریمینی ( ۱۹۸۷ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکوربوچی در رم زاده شد. او حرفه خود را با کارگردانی فیلم های تقریباً ارزان قیمت تاریخی که کپی برداری از فیلم های تاریخی بزرگی چون اسپارتاکوس بودند آغاز کرد. در میان نخستین فیلم های وسترن اسپاگتی او می توان فیلم های قتل عام در گراند کانیون ( ۱۹۶۴ ) ( که او با همکاری آلبرت باند تحت نام مستعار استنلی کوربت ساخته بود ) ، به علاوه قاضی مینه سوتا ( ۱۹۶۵ ) که به صورت انفرادی کارگردانی کرده بود را پیدا کرد. نخستین موفقیت تجاری کوربوچی با ژانر وسترن اسپاگتی و فیلم جانگو بود با بازی فرانکو نرو که هنرپیشه اول برخی فیلم هایش بود. او بعدها با فرانکو نرو در در دو فیلم دیگر در این ژانر همکاری کرد. فیلم مزدور ( ۱۹۶۸ ) جایی که نرو نقش سرگی کوالسکی را که یک مزدور لهستانی بود و همچنین بازیگرانی چون تونی موزانته، جک پالانس و جووانا رالی در آن بازی می کردند به علاوه فیلم همکاری در قتل را در سال ۱۹۷۰ و آخرین این سه گانه را که فیلم انقلاب مکزیک بود کارگردانی کرد. پس از جنکو، کوربوچی فیلم های وسترن اسپاگتی بسیاری ساخت که او را موفق ترین کارگردان ایتالیایی این ژانر پس از سرجو لئونه و پرکارترین کارگردانان ایتالیا کرد. از مشهورترین فیلم هایش می توان به سکوت بزرگ، یک وسترن مخوف و تاریک با ابزی، یک قهرمان دارای اختلال گفتاری و یک آدم شریر سایکوپاتی نام برد. فیلم در بعضی کشورها به خاطر خشنونت بیش از اندازه اش ممنوع شد.
• برده ( ۱۹۶۲ )
• قاضی مینه سوتا ( ۱۹۶۵ )
• جانگو ( ۱۹۶۶ )
• مردی که می خندد ( ۱۹۶۶ )
• رینگو و تپانچه طلاییش ( ۱۹۶۶ )
• هدف متحرک ( ۱۹۶۷ )
• انسانهای بی رحم ( ۱۹۶۷ )
• سرباز حرفه ای ( ۱۹۶۸ )
• سکوت بزرگ ( ۱۹۶۸ )
• حرفه ای ها ( ۱۹۶۹ )
• همکاری در قتل ( ۱۹۷۰ )
• راهزنان ( ۱۹۷۲ )
• در میانه این انقلاب من چه کار می کنم؟ ( ۱۹۷۲ )
• هیولا ( ۱۹۷۴ )
• سفید، زرد، و سیاه ( ۱۹۷۵ )
• بلوف ( ۱۹۷۶ )
• آقای رابینسون ( ۱۹۷۵ )
• نشان تو چیست؟ ( ۱۹۷۵ )
• فردها و زوج ها ( ۱۹۷۸ )
• رمز و راز ناپلی ( ۱۹۷۸ )
• قمار برای بالاترین خطر ( ۱۹۷۸ )
• دارم یه قایق تفریحی می گیرم ( ۱۹۸۰ )
• سوپرپلیس ( ۱۹۸۰ )
• دوست یک گنج است ( ۱۹۸۱ )
• ریمینی ریمینی ( ۱۹۸۷ )
wiki: سرجو کوربوچی