سربخه

لغت نامه دهخدا

( سربخة ) سربخة. [ س َ ب َ خ َ ] ( ع مص ) خفیف و سبک بودن. ( تاج المصادر بیهقی )( اقرب الموارد ). خفت و سبکی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || در نیمروز به جایی شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || نرم راه رفتن. ( اقرب الموارد ). رفتار نرم. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران