سربخشی

لغت نامه دهخدا

سربخشی. [ س َ ب َ] ( حامص مرکب ) نصیب و حصه و بهره دادن :
کار من سربازی و بی خویشی است
کار شاهنشاه من سربخشی است.
مولوی.

پیشنهاد کاربران