سرایچه. [ س َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) سَراچه. خیمه کلان. || سرای کوچک. ( آنندراج ) : بخط خویش سرایی بدین نیکویی و چندین سرایچه ها و میدانها... ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 144 ). امیر برخاست و به سرایچه خاص رفت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 511 ). آنگاه این سرایچه را ویران کنیم و سرایچه ای دیگر بنا کنیم. ( معارف بهأولد ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - سرای کوچک . ۲ - خانه اندرونی خلوتخانه . ۳ - صنودقچه ای که درون صندوق بزرگی بود . ۴ - قفسی بی ته که مرغان خانگی را در زیر آن نگاهدارند . یا سراچه آدرنگ . دنیا . یا سراچه ضرب . ضرابخانه دار الضرب . یا سراچه گل . دنیا . خیمه کلان یا سرا کوچک
