سرایا

لغت نامه دهخدا

سرایا. [ س َ ] ( ع اِ ) ج ِ سَریّة، بمعنی پاره ای از لشکر از پنج نفر تا سه صد یا چهارصد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) : پس از آن معاویه سرایا را به عراق فرستاد. ( مجمل التواریخ و القصص ص 292 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - گروهی از لشکر ( از ۵ تا ۳٠٠ و ۴٠٠ تن ) . ۲ - لشکری که پیغامبر ( ص ) بذات خویش در آن نباشد و به سر کردگی یکی از صحابه فرستاده شده باشد مقابل غزوه .

فرهنگ عمید

= سَریه

پیشنهاد کاربران

هوالعلیم
سرایا: جمع سَریّه : گروه ها؛ گروهان
سرایا خراسانی : گروهان نظامی. شیعی در عراق

سَرِیَة : ج سَرَایَا [ سری ]: گروهی از لشکر که پنهانىی حرکت کنند و به پیش روند ، سرنیزه ى گِرد و کوچک .

بپرس