سرای فریب

لغت نامه دهخدا

سرای فریب. [ س َ ی ِ ف ِ / ف َ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا :
بدان ای پسر کین سرای فریب
ندارد ترا شادمان بی نهیب.
فردوسی.
چنین است رسم سرای فریب
فرازش بلنداست و پشتش نشیب.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

کنایه از دنیا

پیشنهاد کاربران

بپرس