سرای غرور

لغت نامه دهخدا

سرای غرور. [ س َ ی ِ غ ُ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا :
ای کهن گشته در سرای غرور
خورده بسیار سالیان و شهور.
ناصرخسرو.
قصر تو زین سخن همی خندد
بر تو ای فتنه بر سرای غرور.
ناصرخسرو.
مثلت هست در سرای غرور
همچنان یخ فروش نیشابور.
سنائی.

فرهنگ فارسی

کنایه از دنیا

پیشنهاد کاربران

سرای غرور: دنیا.
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۱۵۴ ) .

بپرس