سرای سرور

لغت نامه دهخدا

سرای سرور. [ س َ ی ِ س ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از بهشت. ( برهان ) ( آنندراج ) ( شرفنامه ). || دنیا. ( مجموعه مترادفات ص 165 ). || شراب خانه و خرابات. ( برهان ) ( آنندراج ) ( رشیدی ). میخانه. ( مجموعه مترادفات ص 350 ) :
سپیده دم که شدم محرم سرای سرور
شنیدم آیه توبوا الی اﷲ از لب حور.
ظهیر فاریابی ( از انجمن آرا ).

فرهنگ فارسی

کنایه از بهشت یا دنیا یا شراب خانه و خرابات میخانه .

پیشنهاد کاربران

بپرس