سرای درنگ

لغت نامه دهخدا

سرای درنگ. [ س َ ی ِ دِ رَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای باش. جای آرامش. اقامتگاه. منزلگاه :
اگر شارسان از بر کوهسار
سرای درنگ است و جای شمار.
فردوسی.
چنین تا رسیدند نزدیک گنگ
که آن بود خرم سرای درنگ.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

جای باش جای آرامش اقامتگاه

پیشنهاد کاربران

بپرس