سراگون

لغت نامه دهخدا

سراگون. [ س َ ] ( ص مرکب ) سرنگون باشد که سرازیر است. ( برهان ). سرنگون. ( رشیدی ) ( آنندراج ) :
سر به فلک برکشید بی خردی
مردمی وسروری سراگون شد.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

سرنگون
( صفت ) سرنگون سرازیر .

فرهنگ عمید

= سرنگون

پیشنهاد کاربران

بپرس