سراوشان

لغت نامه دهخدا

سراوشان. [ س َ اَ / اُو ] ( نف مرکب ) سرافشان. رقصنده که حرکات سبک و ابلهانه کند :
ای حجت خراسان کوته کن
دست از هر ابلهی و سراوشانی.
ناصرخسرو ( دیوان چ تهران ص 478 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس