سراوازه

لغت نامه دهخدا

( سرآوازه ) سرآوازه. [ س َ زَ / زِ ] ( اِمرکب ) نوعی از خوانندگی پیش از نغمه که آن را در عرف هند آلاپ گویند. ( آنندراج ) ( بهار عجم ) :
لب از صوت تعریف او تازه باد
ز وصفش ترنم سرآوازه باد.
ملاطغرا ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( سر آوازه ) نوعی از خوانندگی پیش از نغمه که آنرا در عرف هند آلاپ گویند .

فرهنگ عمید

( سرآوازه ) پیش درآمد، مقدمۀ آواز.

پیشنهاد کاربران

بپرس