سراو
لغت نامه دهخدا
سراو. [ س َ رَ ئو ] ( اِخ ) نام رودخانه ای است که شهر اوده در کنار آن رودخانه واقع است در هندوستان. ( از برهان ) ( حاشیه برهان قاطع چ معین ).
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
/sar o/ آب خزانه ی دوم حمام های قدیم که جهت آب کشیدن در خزانه آبگیری می شد - آب شیرین ۳دشتی که از آب سرچشمه استفاده نماید
واژه نامه بختیاریکا
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید