سراج سید حسام الدین

دانشنامه آزاد فارسی

سراج، سِید حسام الدین (اصفهان ۱۳۳۷ش)
سراج، سِید حسام الدین
خوانندۀ موسیقی ایرانی. آواز اصیل را به تشویق پدرش آغاز کرد و از محضر استادانی چون محمدرضا شجریان بهره برد و نزد فرامرز پایور نوازندگی سنتور را نیز فرا گرفت. فعالیت او از سال های ۱۳۵۷ـ۱۳۵۸ مقارن با پیروزی انقلاب اسلامی، آغاز شد و در سال های جنگ ایران و عراق (۱۳۵۹ـ۱۳۶۷) با ساخت و اجرای نغمه ای در دستگاه همایون (با شعرِ حمید سبزواری با عنوان «همپای جلودار») شهرت و محبوبیتی فراگیر یافت و هم زمان در واحد موسیقی حوزۀ هنری سازمان تبلیغات اسلامی، تعدادی آلبوم همراه با تارنوازی و آهنگ سازی محسن نفر، تولید شد که نام سراج را به عنوان خواننده ای صاحب لحن خاص به جامعۀ موسیقی شناساند. تحصیلات او در رشتۀ معماری در تهران و لندن بود. وی طی سال های بعد از انقلاب، با برگزاری کنسرت و انتشار آلبوم، فعالیت مستمر موسیقایی داشته است. از آثارش آلبوم های نینوا (۱ و ۲)؛ شمس الضحی؛ باغ ارغوان؛ شرح فراق؛ یاد یار (به یاد امام خمینی (ره)، همراه با آهنگ سازی و تار محسن نفر)؛ وداع (همراه با رامین کاکاوند)، آینه و آه (همراه با محمدجواد ضرابیان) در خور ذکرند.

پیشنهاد کاربران