سرابندی

ساکن گردیدند. در این میان میر کوچکخان اول پدر جد تمامی سربندیها ی سیستان به همراهی سپاه پادشاه ساسانی داریوش سوم عازم سیستان که در آن زمان ساتراپی چهاردهم ایران بوده میشوند. چنانکه در تاریخ معلوم است شهر قدیم زاهدان که امروزه معروف به زاهدان کهنه است مرکز حکومت این ساتراپی بوده و در بازگشت سپاه داریوش بدلیل شجاعت میر کوچک اول او را به حکومت سیستان و سرحد می گمارد. دوران حکومت ایشان در دریانوردی و کشاورزی بسیار رشد داشته و شهر تیز نیز از یادگاران آن دوران و توسط این حاکم پیش از اسلام بنیاد نهاده میشود. لازم به توضیح است که شهر تیز همان طیس فعلی که در حال حاضر جزو شهرستان چابهار فعلیست میباشد. او برای حفاظت از آنجا و جلوگیری از بروز حملهٔ راهزنان شرقی عده ای از اقوام ممسنی خودرا از نورآبادبه تیز فرا خوانده و ایشان را در آنجا سکونت میدهد . لازم بتوضیح است ایل ممسنی هم اکنون به عنوان یک اتحادیهٔ ایلاتی در مناطق مختلف ایران و پاکستان و افغانستان حضور دارند که دیگر پیشینههٔ قومی خود را به اشتباه بومی میدانند حال آنکه هم سربندی و هم ممسنی اصالتی پارسی و لر اصیل دارند. در دوران پادشاهان ساسانی تا فتح ایران بدست تازیان شواهد فراوانی از ۱۵۰ سال حکومت سربندیها و مقابلهٔ آنها با لشکریان اعراب در دست است. که از جمله آنها فردیست بنام مالک اژدر نخی که در تاریخ شباهت عجیبی به مالک اشتر نخعی دارد. و نظریات متعددی در رد یا تایید اصالت سربندی ایشان مطرح است. در اینجا باید به همخونی و اشتراک قومی سربندیها با نخی ها که بعدها به نخعی معروف شدند اشاره نمود که هم اکنون در حوزه سیستان پهناور قدیم از دریای مکران تا رود پنجاب و از بشرویه و طبس تا قندهار و از مرز بافق تا نیریز و کرمان و پارس ساکن هستند. . . . . . همچنین باز هم رد خاندان سربندی در حکومت مجددا با ظهور میرقنبرخان در دوران مغول و مجاهدت او و یارانش در دفاع از سیستان پهناور که در این دوران زرند ( زرنگ ) فعلی در استان کرمان پایتخت آن بوده در تاریخ ثبت است. در بعضی از اقوال بعدها یه میر قنبر خان و سردار لطفعلی خان بعنوان حاکمان سیستان در دو دورهٔ تیموری و نادری اشاره میگردد. ضمنا سردار کوچک خان دوم و هاشم خان جد هاشم زایی ها که به اشتباه خود را بومی و بلوچ میدانند یکیست. در دوران حکومت ملوک کیانی سربندیها همواره مشاور و منصبدارانی معتمد بوده امد که حضورشان به دلیل پیوند قومی و پراکندگی اقوامشان در حوزهٔ خاران و کلات، قندهار و فراه و کرمان و خراسان به آنان عزت و قدرت بخشیده است. در دوران افول حکومت خانملک کیانی سربندیها مجدد بر اریکه حکومت سیستان تکیه زده و فراز و نشیبهای فراوانی را طی میکنند اما متاسفانه با توطئه استعمار حکومت ایشان بدست خاندان خزیمه علم عزل و کم کم از چرخه قدرت کنار گذاشته می شوند. این دوران بدلیل اتحادی که میان قوم دلیر براهویی ( بلوچ ) و سربندی ( فارس ) بوجود می آید موجب وحشت رقیب گشته و خاندان خزیمه ( که دارای ریشه عرب میباشد ) نیز برای حفظ قدرت قومیتی با خاندان نارویی که اصالتی عرب دارند و اینک خود را بلوچ میدانند وصلت و اتحادی نو را پایه میگذارند که اوج این اختلافات به شهادت سدچردار پردل خان دوم و آنهم بدلیل دفاع از حاکم لادیز رستم خان عموزاده اش میباشد. این داستان و حکایت رویارویی سردار محمدرضا سربندی معروف به پردلی و و فتح فرمانداری زابل در ۱۹ بهمن ۱۳۳۱ شمسی نیز در تاریخ مثبوت است. نتیجه اینکه خاندان سرابندی یا سربندی دارای اصالتی لر و پارسی اصیل و در بعضی مناطق دارای مذهب اهل تشیع و در پاکستان دارای مذاهب مختلفه تسنن هستند. امروزه عده ای بنابر دلایل سیاسی و خارجی سعی در خلاف جلوه دادن این تاریخ هستند که نباید فریب آنان را خورد. ضمنا از خویشاوندان نزدیک این قوم میتوان به خوبیارزهی . رستمانی، هاشم زایی یا هاشمزهی، اسمعیلزهی ( لر ) ، نخعی، مالکی، ممسنی، جُر، پودینه، سیف الدینی، شهرکی، و سنجری اشاره نمود.

۶ سردار محمدرضا خان سرابندی
۷ سردار شاه قلی خان سرابندی
۸ سردار امیرخان سرابندی
۹ سردار علی خان سرابندی
۱۰ سردار تاج محمد خان سرابندی
۱۱ سردار رستم خان دوم سرابندی
۱۲ سردار محمدرضاخان دوم سرابندی
۱۳ سردار قدرت خان سرابندی
۱۴ سردار هاشم خان دوم سرابندی
۱۵ سردار عباس خان سرابندی
۱۶ سردار محمد درویش خان سرابندی
۱۷ سردار شهسوار خان سرابندی
و صدها سردار و حاکم دیگر بوده اند

ممسنی ایل نیست بلکه تبدیل به یک نژاد شده چرا که این قوم باستانیه ما فقط سربندیها که ممسنی اصل و حاکم بودن رو اگه مور د بررسی قرار بدیم خودش کلی طایفه اعم از بلوچ و فارس هستند