سراب سیاه

لغت نامه دهخدا

( سرآب سیاه ) سرآب سیاه. [ س َ ] ( اِخ ) نام محل و رودخانه ای است بملک پارس و جای سکونت طایفه ای است از الوار که طایفه ٔرستم گویند و آب این رود و رود فهلیان و چند رود دیگر در خاک بهبهان به رود کردستان داخل شده و از هندیان گذشته بدریای عمان منتهی میگردد. ( انجمن آرای ناصری ). از ناحیه ممسنی نزدیک دوانست. ( فارسنامه ناصری ). از آنها که آبش شیرین و گواراست از چشمه سرآب سیاه ناحیه رستم ممسنی برخیزد. ( فارسنامه ناصری ).

فرهنگ فارسی

( سر آب سیاه ) نام محل و رودخانه ایست بملک پارس و جای سکونت طایفه ایست از الوار که طایفه رستم گویند و آب این رود و رود فهلیان و چند رود دیگر در خاک بهبهان برود کردستان داخل شده و از هندیان گذشته بدریای عمان منتهی میگردد .

پیشنهاد کاربران

بپرس