گفتم که مرا ز غم به سه بوسه بخر
دل تافته گشتی و گران کردی سر.
فرخی ( دیوان ص 445 ).
خداوند خرمن زیان میکندکه با خوشه چین سر گران میکند.
سعدی.
سر بیش گران مکن که کردیم اقرار به بندگی و خردی.
سعدی.
کمال بخت خردمند نیکمرد آن است که سر گران نکند بر قلندر و درویش.
سعدی.
چرا چون لاله خونین دل نباشم که با ما نرگس او سر گران کرد.
حافظ.