سر عجز در پای داشتن

گویا به معنی: با فروتنی پذیرا بودن، مهمانپذیر بودن، خدمتگزار بودن
( ( که طبعی نکونامی اندیش داشت
سر عجز در پای درویش داشت ) )
یعنی: به نکونامی و خوشنامی میل داشت، و با فروتنی از فقیر و صوفی مهمان نوازی می کرد.