سر سفره

لغت نامه دهخدا

سرسفره. [ س َ رِ س ُ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از سوراخ مقعد باشد. ( برهان ). مقعد. ( رشیدی ) ( آنندراج ) :
هر گه که سرسفره کس گردد شق
کوهان شتر خواهد و مقل ازرق
هر روز به موم زرد مرهم کردن
صحت پس از آن طلب نمودن از حق.
یوسفی طبیب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کنایه از سوراخ مقعد باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس