سر اندرزدن. [ س َ اَ دَ زَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از پنهان شدن باشد از ترس و بیم. ( برهان ) ( آنندراج ). || کنایه از سر در گریبان فروبردن. متفکر و متحیر بودن. ( برهان ). سر در گریبان بردن از حیرت و فکرت. ( رشیدی ).
فرهنگ فارسی
کنایه از پنهان شدن باشد از ترس و بیم یا کنایه از سر در گریبان فرو بردن .
