سدیدالدین اعور

لغت نامه دهخدا

سدیدالدین اعور کرماج. [ س َ دُدْ دی اَع ْ وَ رِ ک ِ ] ( اِخ ) از اماجد شعراست. با اثیرالدین اخسیکتی معاصر بود و مهاجات فیمابین ایشان روی داده است. از جمله این رباعی را اثیرالدین بجهت وی فرموده :
قلب تو ز نور معرفت عور چراست
بینی تو بر روی تو چون کور چراست
ابلیس اگر نیستی ای مردک زشت
پس راست بگو چشم چپت کور چراست.
( از مجمع الفصحا ج 1 ص 245 ).
و در تاریخ جهانگشای جوینی قطعه ذیل از او در مرگ جغتای آمده است :
روشنت گشت که این تیره جهان دام بلاست
خبرت شد که جهان عشوه ده داد و دغاست
قرچی و کیول و لشکر جراره چه سود
چون اجل تاختن آورد و گرفت از چپ و راست
آنکه در آب نمیرفت کسی از بیمش
غرقه بحر فنا گشت که بس باپهناست.
( تاریخ جهانگشا ج 1 ص 281 ).

پیشنهاد کاربران