سدی فردریک

دانشنامه آزاد فارسی

سُدی، فرِدْریک (۱۸۷۷ـ۱۹۵۶)(Soddy, Frederick)
متخصص انگلیسی شیمی فیزیک. برای نخستین بار تحقیق در زمینۀ فروپاشی اتمیرا آغاز و اصطلاح ایزوتوپ را وضع کرد. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۲۱ به سبب بررسی منشأ و ماهیت ایزوتوپ ها به او اعطا شد. در ۱۹۱۳، قانون جابه جاییرا عرضه کرد که تغییرات جرم اتمیو عدد اتمیرا برای همۀ واسط های پرتوزادر فرآیندهای واپاشیبیان می کند. سدی پس از این کشفیات در شیمی، حدود ۴۰ سال به گسترش نظریۀ «اقتصاد انرژی» پرداخت و آن را «اقتصاد دکارتی» نامید. او در پی لغو بدهی و بهرۀ مرکب و ملی کردن دارایی ها بود و نظریه ای جدید دربارۀ ارزش، برمبنای مقدار انرژی موجود در شیء، عرضه کرد. سدی در ایستبورنِساسکسزاده شد و در آکسفورد درس خواند. از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۲، با ارنست رادرفورددر دانشگاه مک گیل، واقع در مونترآل کانادا، کار کرد. از ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۹، در ابردینو از ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۶ در آکسفورد استاد بود. او مخالف استفادۀ نظامی از نیروی اتمی بود. سدی و رادفورد واپاشی پرتوزارا به مثابۀ فرآیندی اتمی و یا زیراتمیفرض کردند و نوعی قانون فروپاشیرا صورت بندی کردند. آن ها پیش بینی کردند هلیوممحصول تلاشی رادیوماست. بعدها سدی این موضوع را با طیف سنجیثابت کرد (۱۹۰۳). آثار او عبارت اند از شیمی عناصر رادیو اکتیو(۱۹۱۲ـ۱۹۱۴)، تشریح اتم(۱۹۲۳)، و تاریخچۀ انرژی اتمی(۱۹۴۹).

پیشنهاد کاربران