سدهی

سِدِهی
از گویش های مرکزی ایران، رایج در سدة اصفهان. گویش سدهی همراه گویش های گزی، کفرونی و ورزنه ای، مجموعة گویش های جنوب غربی نواحی مرکزی ایران را تشکیل می دهد. مصوت های آن عبارت اند از: a e i o u ü و مصوت های بلند مربوط به آن ها. صامت ها همان صامت های زبان فارسی است. در سدهی تمایز جنس دستوری وجود ندارد. مضاف الیه پس از مضاف می آید و صفت بعد از موصوف، مانند valg sowz «برگ سبز». پسوند نکره ساز -i است. سدهی به گزی بسیار نزدیک است. به جای پیشوند در وجوه استمراری از پسوند -e استفاده می شود. چند واژة سدهی: has «هشت»، و kuw «سگ».
50010800