لغت نامه دهخدا
( سدفة ) سدفة. [ س َ / س ُ دَ / ف َ ] ( ع اِ ) تاریکی بلغت تمیمیة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). || روشنایی بلغت قیسیه ( از اضداد است ). ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). || یا تاریکی با روشنایی در آمیخته چنانکه میان صبح و اسفار باشد. وقت سپیده دم. ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ). || پاره ای از شب. || سیاهی شب. ( منتهی الارب ).
سدفة. [ س ُ ف َ ] ( ع اِ ) در خانه یا درگاه. || پوششی که بر دروازه سازند تا آن را از باران نگاه دارد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || سیاهی شب. ( اقرب الموارد ). 