سد نقلو ( پشتو: نغلو بریښناکوټ ) یک سد وزنی بر روی رود کابل در ولسوالی سروبی در ولایت کابل افغانستان می باشد. این سد در ٧۰ کیلومتری شرق کابل، پایتخت کشور قرار دارد. استفادهٔ اصلی از این سد به منظور تولید برق آبی است. این سد یک نیروگاه با ظرفیت ۱۰۰ مگاوات برق را پشتیبانی می کند که روی شبکهٔ سراسری افغانستان و بزرگ ترین نیروگاه کنونی این کشور است. این نیروگاه حدود ۱۰۰٬۰۰۰ خانوار را در منطقهٔ کابل برق رسانی می کند. [ ۴] [ ۵]
سد نقلو ۱۱۰ متر ارتفاع، ۲۸۰ متر طول، و مخزن سد آن ظرفیت انبار ۵۵۰ میلیون متر مکعب آب را دارد. مدیریت این سد و مخزن آن با وزارت انرژی و آب افغانستان است و توسط شرکت برشنا اداره می شود. [ ۶] [ ۷]
ساختمان سد نقلو با هزینهٔ مالی و نظارت اتحاد شوروی میان سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۸ انجام شد. نخستین ژنراتور آن در همان سال ۱۹۶۷ مشخص شد. پس از سقوط جمهوری دمکراتیک افغانستان تحت الحمایهٔ شوروی، نیروگاه در دست هواداران گلبدین حکمتیار بود و به عنوان وسیله ای برای محروم کردن کابل از برق استفاده می شد. در دههٔ ۱۹۹۰ این نیروگاه فرسوده شده و برق خیلی کمی تولید می کرد. در سال ۲۰۰۱ فقط دو ژنراتور این نیروگاه قابل استفاده بودند. [ ۸]
در اوت ۲۰۰۶، وزارت انرژی و آب افغانستان طی یک قرارداد ۵/۳۲ میلیون دلاری بازسازی دو ژنراتور از کار افتاده و جایگزینی ترانسفورماتورها را به شرکت روسی تکنوپروم اکسپورت سپرد. یکی از دو ژنراتور در سپتامبر ۲۰۱۰ بکار افتاد و ترانسفورماتورها[ ۹] تا سال ۲۰۱۲ جایگزین شدند. هزینهٔ بازسازی توسط بانک جهانی تأمین شد. ژنراتور دوم نیز تا آوریل ۲۰۱۸ به وضعیت کاری برگشت. در ژانویهٔ ۲۰۱۶ بانک جهانی ۸۳ میلیون دلار جهت کمک به بازسازی کامل سد نقلو به افغانستان پرداخت. از آوریل ۲۰۱۹ هر چهار ژنراتور نیروگاه مشغول به کار شدند. [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسد نقلو ۱۱۰ متر ارتفاع، ۲۸۰ متر طول، و مخزن سد آن ظرفیت انبار ۵۵۰ میلیون متر مکعب آب را دارد. مدیریت این سد و مخزن آن با وزارت انرژی و آب افغانستان است و توسط شرکت برشنا اداره می شود. [ ۶] [ ۷]
ساختمان سد نقلو با هزینهٔ مالی و نظارت اتحاد شوروی میان سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۸ انجام شد. نخستین ژنراتور آن در همان سال ۱۹۶۷ مشخص شد. پس از سقوط جمهوری دمکراتیک افغانستان تحت الحمایهٔ شوروی، نیروگاه در دست هواداران گلبدین حکمتیار بود و به عنوان وسیله ای برای محروم کردن کابل از برق استفاده می شد. در دههٔ ۱۹۹۰ این نیروگاه فرسوده شده و برق خیلی کمی تولید می کرد. در سال ۲۰۰۱ فقط دو ژنراتور این نیروگاه قابل استفاده بودند. [ ۸]
در اوت ۲۰۰۶، وزارت انرژی و آب افغانستان طی یک قرارداد ۵/۳۲ میلیون دلاری بازسازی دو ژنراتور از کار افتاده و جایگزینی ترانسفورماتورها را به شرکت روسی تکنوپروم اکسپورت سپرد. یکی از دو ژنراتور در سپتامبر ۲۰۱۰ بکار افتاد و ترانسفورماتورها[ ۹] تا سال ۲۰۱۲ جایگزین شدند. هزینهٔ بازسازی توسط بانک جهانی تأمین شد. ژنراتور دوم نیز تا آوریل ۲۰۱۸ به وضعیت کاری برگشت. در ژانویهٔ ۲۰۱۶ بانک جهانی ۸۳ میلیون دلار جهت کمک به بازسازی کامل سد نقلو به افغانستان پرداخت. از آوریل ۲۰۱۹ هر چهار ژنراتور نیروگاه مشغول به کار شدند. [ ۱۰]
wiki: سد نقلو