شاپور اول شاهنشاه ساسانی در نظر داشت بمنظور مربوط ساختن مناطق مختلف شاهنشاهی وسیع خویش که بوسیله شعب رود کارون و کرخه از یکدیگر مجزا شده بودند پلهای متعددی بسازد و از ایجاد این پلها دو منظور داشت : اول ارتباط استانهای کشور و تسهیل عبور قشون از منطقه ای بمنطقه دیگر دوم بالا آوردن آب این رودخانه و بر گرداندن آبها در کانالهای مصنوعی بمنظور آبیاری دشت وسیع و حاصلیخز خوزستان . شاپور از ابتدای سلطنت خویش این اندیشه را در سر می پروراند ولی چون کارگر کافی در اختیار نداشت اجرای نقشه اش مدتی بتاخیر افتاد تا تقدیر باوی موافقت کرد و در جنگ عده بسیاری از لشکریان رومی را اسیر کرد و ببازداشتگاهی در لرستان - که امروزه رومی خان نامیده میشود - ایجاد سدها و پلها و حفر کانالهای مورد نظر کرد و کارهای فنی ذیل را برومیان واگذاشت . ۱ - در محل انشعاب دو رودخانه سدی ( بنام بند میزان ) بمنظور تقسیم آب ساخته شود ۲ - در روی رودخانه شطیط سد قدیمی اصلاح شده و روی آن پلی بنا گردد ۳ - در مسیر رودخانه کرکر کانالی بطول تقریبی ۶٠٠ متر و بعرض تقریبا ۵٠ متر با شیب بسیار کم حفر نمایند . ۴ - سدی بنام بند شادروان در شوشتر بنا کنند و روی آن پلی بسازند . ۵ - بعد از سداخیر کانالی عمیق بطول چند کیلومتر طوری حفر کنند که ۱٠ تا ۱۵ متر ارتفاع داشته باشد .
