سد جاوید نام سد سنگی ملاتی در جنوب دهستان کوخرد در بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده است. سد جاوید در دو کیلومتری جنوب شرقی روستای چاله کوخرد و روستای کوردان قرار دارد.
... [مشاهده متن کامل]
این سد در سال ۱۹۷۹ میلادی توسط حاج اسماعیل جاوید و حاج احمد علی جاوید بنیادگذاری شده است. از آب این سد برای آبیاری نخلستان ها و زمین های کشاورزی منطقه بشکرو استفاده می شود
این سد در دهانه دره عمیق گری کُنار و در منطقه بشکرو قرار دارد، بشکرو از سامان های زیبای دهستان کوخرد است. کوهستان های «پل تیر» و بلند، دشت های بی پایان و جلگههای نخلپوش، و جنگل زارهایی از درخت های سمر و کنار و کُور، هنگامی که روستای کوخرد بسوی خاور پشت سر بگذارید، مارپیچ جاده شما را به جایی خواهد رساند که از آن واحه سرسبز از دور پیداست و سد بزرگ جاوید در آن واحه قرار دارد که در بادیه جنوبی کوخرد و در پایه کوه پل تیر ( کوه خآب ) واقع می باشد.
از سمت جنوب کوه خآب و نرگ گری کُنار، از طرف شمال رودخانه مهران و تنب بردومه و خادون، از طرف مغرب بک احمد و مزاجان و آثار تاریخی سد بز، و اما از طرف مشرق درواه کبوتردان واقع شده است.
آبخیز سد جاوید از مناطق گستردهٔ تشکیل می یابد، ابتدا از قله کوه پل تیر و سرگرد نرگ «گری» کُنار، و تمام دره های بلند و کوتاه اطراف تماماً به سد جاوید سرازیر می شود، و لُدخه هایی که از کوه هایی که در پیرامون این سد وجود دارد، به وسیله کوهستان ها و نواحی به ارتفاعات متفاوت احاطه شده و منطقه وسیعی را دربرگرفته است کلاً به سد می ریزد و دریاچه ای پدیدمی آورد.
کشاورزانی که در منطقه بشکرو نخل و زمین دارند از آب این سد برای آبیاری نخل هایشان و کشاورزی استفاده می کنند، و در زمین های گستردهٔ آن جو و گندم و هندوانه و خَربُزَه و خیار و همه گونه سبزیجات صیفی وشتوی کاشته می شود، تمام سبزی کاری های منطقه بشکرو از آب این سد آبیاری می شود، در تمام مدت سال این سد آب دارد و کشاورزان از آب آن استفاده می کنند.
کوه سر بفلک کشیده «پل تیر» کوه خآب زیستگاه پرندگان مختلفی است. و به دلیل وجود درخت های گوناگون و تنومند در طول این کوه بزرگ و دره های آن و با وجود آب فراوان و بعد از ایجاد این سد بزرگ پرندگان بیشتری در اینجا جایگیر می شوند و لانه می سازند، از انواع پرندگان که در این منطقه می زیسته اند عبارت اند از: بادخور، تیهو، قُمری، خضیری ( کراشکین ) ، کبک، بوکلو و «مرغ سلیمان» یا هدهد نام برد که به ویژه در فصل زمستان و بهار با آواز دلنشین خود این منطقه کوهستانی را شاد می سازند.
... [مشاهده متن کامل]
این سد در سال ۱۹۷۹ میلادی توسط حاج اسماعیل جاوید و حاج احمد علی جاوید بنیادگذاری شده است. از آب این سد برای آبیاری نخلستان ها و زمین های کشاورزی منطقه بشکرو استفاده می شود
این سد در دهانه دره عمیق گری کُنار و در منطقه بشکرو قرار دارد، بشکرو از سامان های زیبای دهستان کوخرد است. کوهستان های «پل تیر» و بلند، دشت های بی پایان و جلگههای نخلپوش، و جنگل زارهایی از درخت های سمر و کنار و کُور، هنگامی که روستای کوخرد بسوی خاور پشت سر بگذارید، مارپیچ جاده شما را به جایی خواهد رساند که از آن واحه سرسبز از دور پیداست و سد بزرگ جاوید در آن واحه قرار دارد که در بادیه جنوبی کوخرد و در پایه کوه پل تیر ( کوه خآب ) واقع می باشد.
از سمت جنوب کوه خآب و نرگ گری کُنار، از طرف شمال رودخانه مهران و تنب بردومه و خادون، از طرف مغرب بک احمد و مزاجان و آثار تاریخی سد بز، و اما از طرف مشرق درواه کبوتردان واقع شده است.
آبخیز سد جاوید از مناطق گستردهٔ تشکیل می یابد، ابتدا از قله کوه پل تیر و سرگرد نرگ «گری» کُنار، و تمام دره های بلند و کوتاه اطراف تماماً به سد جاوید سرازیر می شود، و لُدخه هایی که از کوه هایی که در پیرامون این سد وجود دارد، به وسیله کوهستان ها و نواحی به ارتفاعات متفاوت احاطه شده و منطقه وسیعی را دربرگرفته است کلاً به سد می ریزد و دریاچه ای پدیدمی آورد.
کشاورزانی که در منطقه بشکرو نخل و زمین دارند از آب این سد برای آبیاری نخل هایشان و کشاورزی استفاده می کنند، و در زمین های گستردهٔ آن جو و گندم و هندوانه و خَربُزَه و خیار و همه گونه سبزیجات صیفی وشتوی کاشته می شود، تمام سبزی کاری های منطقه بشکرو از آب این سد آبیاری می شود، در تمام مدت سال این سد آب دارد و کشاورزان از آب آن استفاده می کنند.
کوه سر بفلک کشیده «پل تیر» کوه خآب زیستگاه پرندگان مختلفی است. و به دلیل وجود درخت های گوناگون و تنومند در طول این کوه بزرگ و دره های آن و با وجود آب فراوان و بعد از ایجاد این سد بزرگ پرندگان بیشتری در اینجا جایگیر می شوند و لانه می سازند، از انواع پرندگان که در این منطقه می زیسته اند عبارت اند از: بادخور، تیهو، قُمری، خضیری ( کراشکین ) ، کبک، بوکلو و «مرغ سلیمان» یا هدهد نام برد که به ویژه در فصل زمستان و بهار با آواز دلنشین خود این منطقه کوهستانی را شاد می سازند.
