سد اوروویل

سد اورویل یک سد خاکی است که بر روی رود فیدر بوده و در شرق شهر اوروویل، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا واقع شده است. این سد با ارتفاع ۷۷۰ فوت ( ۲۳۰ متر ) بلندترین سد ایالات متحده آمریکا است. [ ۷] اهداف احداث این سد، تأمین آب، تولید برق و کنترل سیلاب است. این سد باعث ایجاد دریاچه اورویل شده است که دومین دریاچه بزرگ ساخته دست انسان در آمریکا به شمار می رود که قابلیت ذخیره ۴٫۴ کیلومتر مکعب آب را دارد. [ ۸] این دریاچه در کوهپایه شرقی رشته کوه نوادا واقع شده است.
در ۷ فوریه ۲۰۱۷ و برای کنترل سیل پیشرو، نزدیک به ۵۰٬۰۰۰ فوت مکعب بر ثانیه ( ۱٬۴۰۰ متر مکعب بر ثانیه ) آب با استفاده از سرریز آزاد شد. [ ۹] حجم زیاد جریان ورودی به دریاچه، تکنسین های سد را مجبور به ادامه استفاده از سرریز آسیب دیده کرد که باعث ایجاد آسیب های بیشتری در آن شد. در ۱۰ فوریه حفره ایجاد شده در سرریز تا پهنا ۳۰۰ فوت ( ۹۰ متر ) ، طول ۵۰۰ فوت ( ۱۵۰ متر ) و عمق ۴۵ فوت ( ۱۴ متر ) افزایش یافت. [ ۱۰] درهمین حال انتقال مابقی جریان از طریق سرریز اصلی به پایین دست باعث ایجاد آسیب به حوضچه های پرورش ماهی شد. [ ۱۱] کارگران دولتی شروع به تخلیه حوضچه ها برای جلوگیری از آسیب بیشتر کردند. [ ۱۲] [ ۱۳]
اگرچه مهندسین درتلاش بودند تا با کاهش ذخایر دریاچه از طریق سرریز آسیب دیده، از سرریزهای اورژانسی استفاده نشود، [ ۱۴] اما برای جلوگیری از آسیب دیدگی خطوط برق مجبور به کاهش دبی خروجی از ۶۵٬۰۰۰ فوت مکعب بر ثانیه ( ۱٬۸۰۰ متر مکعب بر ثانیه ) به ۵۵٬۰۰۰ فوت مکعب بر ثانیه ( ۱٬۶۰۰ متر مکعب بر ثانیه ) شدند. [ ۱۵] [ ۱۶]
سرانجام پس از بررسی ها، اقدامات برای آماده سازی سرریز اضطراری شروع شد. ( سرریزهای اضطراری برخلاف سرریزهای عادی که در عمر سد ممکن است بارها استفاده شوند، فقط برای مواقع اورژانسی و برای سیلاب های بسیار بزرگ بوده و برای کاهش هزینه های سرریز عادی است. معمولاً اینگونه سرریزها تنها یکبار در عمر سد استفاده می شوند و معمولاً یکبارمصرف هستند؛ و ممکن است سازه ای نباشند ) در ۱۰ فوریه ۲۰۱۷، خطوط انتقال برق جابه جا شدند. کارگران شروع به قطع درختان کناره های سرریز اضطراری کردند. [ ۱۷]
در ساعت ۸ صبح ۱۱ فوریه ۲۰۱۷، سرریزهای اضطراری برای اولین بار از زمان ساخت سد در سال ۱۹۶۸ شروع به انتقال آب کردند. [ ۱۸] به خاطر اینکه سرریز سازه ای جدا از سد بود، مقامات محلی برای اینکه هیچ خطری برای سازه اصلی سد وجود نداشت، تخلیه ساکنین اوروویل را دردستور کار قرار نداده و آن را تهدیدی برای امنیت افراد نمی دانستند. اما زمانی که سطح دریاچه به سرریز اضطراری رسید، یک جریان کنترل نشده به حجم ۱۲٬۶۰۰ فوت مکعب بر ثانیه ( ۳۶۰ متر مکعب بر ثانیه ) [ ۱۹] [ ۲۰] آغاز شد و آب به طور مستقیم بر دامنه پشته خاکی در زیر تاج بتن از سرریز کمکی ( اضطراری ) سرازیر شد.