سخنرانی ولادیمیر پوتین در مونیخ (۲۰۰۷). سخنرانی مونیخ ۲۰۰۷، توسط ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در آلمان در ۱۰ فوریه ۲۰۰۷ در کنفرانس امنیتی مونیخ گفته شد. این سخنرانی نکات قابل توجهی از سیاست های آینده روسیه را که توسط پوتین هدایت می شود بیان کرد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
پوتین از آنچه که تسلط انحصاری ایالات متحده در روابط جهانی و «استفاده تقریباً بی حد و حصر از زور در روابط بین الملل» نامید، انتقاد کرد. این سخنرانی به ویژه در روسیه مشهور شد. [ نیازمند منبع] به عنوان سخنرانی مونیخ. وی نتیجه چنین تسلطی را این بود که[ ۵]
هیچ کس احساس امنیت نمی کند! زیرا هیچ کس نمی تواند احساس کند که قوانین بین المللی مانند یک دیوار سنگی است که از آنها محافظت می کند. البته چنین سیاستی یک مسابقه تسلیحاتی را تحریک می کند.
پوتین سخنرانی سال ۱۹۹۰ مانفردو ورنر را برای حمایت از موضع او مبنی بر اینکه ناتو قول داده است به کشورهای جدید در اروپای شرقی گسترش ندهد، نقل کرد:[ ۵]
در آن زمان گفت: «این واقعیت که ما آماده ایم ارتش ناتو را خارج از خاک آلمان مستقر نکنیم، به اتحاد جماهیر شوروی تضمین امنیتی محکمی می دهد». این تضمین ها کجاست؟
اگرچه ناتو هنوز یک سال با دعوت از اوکراین و گرجستان برای عضویت در ناتو در سال ۲۰۰۸ فاصله داشت، پوتین تأکید کرد که روسیه چگونه گسترش به سمت شرق را به عنوان یک تهدید درک می کند:
من فکر می کنم بدیهی است که گسترش ناتو هیچ ارتباطی با مدرنیزه کردن خود ائتلاف یا تضمین امنیت در اروپا ندارد. برعکس، این یک تحریک جدی است که سطح اعتماد متقابل را کاهش می دهد. و ما حق داریم بپرسیم: این گسترش علیه چه کسی است؟
پوتین همچنین علناً با طرح های سپر موشکی ایالات متحده در اروپا مخالفت کرد و در ۷ ژوئن ۲۰۰۷ پیشنهاد متقابلی را به رئیس جمهور وقت آمریکا جورج دبلیو بوش ارائه کرد که رد شد. [ ۶] روسیه در ۱۱ دسامبر ۲۰۰۷ مشارکت خود در معاهده نیروهای مسلح متعارف در اروپا را به حالت تعلیق درآورد زیرا:
هفت سال می گذرد و تنها چهار ایالت، از جمله فدراسیون روسیه، این سند را تصویب کرده اند. [ ۵]
در پاسخ، یاپ دی هوپ شفر، دبیر سابق ناتو آن را «ناامیدکننده و مفید» خواند. [ ۷] ماه های پس از سخنرانی مونیخ[ ۵] با تنش و افزایش لفاظی ها در هر دو سوی اقیانوس اطلس مشخص شد، هرچند مقامات روسی و آمریکایی، ایده جنگ سرد جدید را انکار کردند. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپوتین از آنچه که تسلط انحصاری ایالات متحده در روابط جهانی و «استفاده تقریباً بی حد و حصر از زور در روابط بین الملل» نامید، انتقاد کرد. این سخنرانی به ویژه در روسیه مشهور شد. [ نیازمند منبع] به عنوان سخنرانی مونیخ. وی نتیجه چنین تسلطی را این بود که[ ۵]
هیچ کس احساس امنیت نمی کند! زیرا هیچ کس نمی تواند احساس کند که قوانین بین المللی مانند یک دیوار سنگی است که از آنها محافظت می کند. البته چنین سیاستی یک مسابقه تسلیحاتی را تحریک می کند.
پوتین سخنرانی سال ۱۹۹۰ مانفردو ورنر را برای حمایت از موضع او مبنی بر اینکه ناتو قول داده است به کشورهای جدید در اروپای شرقی گسترش ندهد، نقل کرد:[ ۵]
در آن زمان گفت: «این واقعیت که ما آماده ایم ارتش ناتو را خارج از خاک آلمان مستقر نکنیم، به اتحاد جماهیر شوروی تضمین امنیتی محکمی می دهد». این تضمین ها کجاست؟
اگرچه ناتو هنوز یک سال با دعوت از اوکراین و گرجستان برای عضویت در ناتو در سال ۲۰۰۸ فاصله داشت، پوتین تأکید کرد که روسیه چگونه گسترش به سمت شرق را به عنوان یک تهدید درک می کند:
من فکر می کنم بدیهی است که گسترش ناتو هیچ ارتباطی با مدرنیزه کردن خود ائتلاف یا تضمین امنیت در اروپا ندارد. برعکس، این یک تحریک جدی است که سطح اعتماد متقابل را کاهش می دهد. و ما حق داریم بپرسیم: این گسترش علیه چه کسی است؟
پوتین همچنین علناً با طرح های سپر موشکی ایالات متحده در اروپا مخالفت کرد و در ۷ ژوئن ۲۰۰۷ پیشنهاد متقابلی را به رئیس جمهور وقت آمریکا جورج دبلیو بوش ارائه کرد که رد شد. [ ۶] روسیه در ۱۱ دسامبر ۲۰۰۷ مشارکت خود در معاهده نیروهای مسلح متعارف در اروپا را به حالت تعلیق درآورد زیرا:
هفت سال می گذرد و تنها چهار ایالت، از جمله فدراسیون روسیه، این سند را تصویب کرده اند. [ ۵]
در پاسخ، یاپ دی هوپ شفر، دبیر سابق ناتو آن را «ناامیدکننده و مفید» خواند. [ ۷] ماه های پس از سخنرانی مونیخ[ ۵] با تنش و افزایش لفاظی ها در هر دو سوی اقیانوس اطلس مشخص شد، هرچند مقامات روسی و آمریکایی، ایده جنگ سرد جدید را انکار کردند. [ ۸]
