سخن پرداز. [ س ُ خَم ْ پ َ ] ( نف مرکب ) آرایش دهنده سخن. که سخنان نغز گوید. شاعر ماهر : به بی نیازی ایزد اگر خورم سوگندکه نیست همچو منی شاعر سخن پرداز.سوزنی.چنین گفت آن سخن پرداز شبخیزکز آن آمد خلل در کار پرویز.نظامی.لوح تعلیم است صائب سینه روشندلان صحبت آیینه طوطی را سخن پرداز کرد.صائب ( از آنندراج ).